به نقل از «قدس آنلاین»

بخش انرژی ترکیه در انتظار کمک امارات؛ سرمایه گذاری ۳۰ میلیارد دلاری محقق می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۵۵۹۲۸

به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، رفته رفته اطلاعات جدیدی در مورد موج جدید همکاری های اقتصادی امارات و ترکیه، منتشر می شود.

روزنامه ملیت چاپ آنکارا از روزنامه های نزدیک به حزب عدالت و توسعه، اعلام کرده که بخش مهمی از توافقات مالی امضا شده در جریان سفر اردوغان به امارات، مربوط به بخش انرژی است. از مجموع ۵۰ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار سند مالی امضا شده بین آنکارا و ابوظبی، نزدیک به ۳۰ میلیارد دلار آن، متعلق به بخش انرژی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ترکیه امیدوار است به کمک سرمایه گذاری ۳۰ میلیارد دلاری امارات متحده عربی، به زودی هزینه های تولید برق را پایین بیاورد.

امید ترکیه به سرمایه امارات

«فاتورا اَل یاکار»، یک ضرب المثل روزمره و پرکاربرد در ترکیه است: معنای آن چنین است: «قبض مصرف، دست را می سوزاند!».

واقعیت این است که پرداخت قبض برق و گاز در ترکیه، یکی از تلخ ترین ابعاد معیشت و زندگی اقتصادی مردم این کشور است. چرا که بخش قابل توجهی از درآمد خانوار، صرف برق می شود. مهمترین دلیل گران بودن برق در ترکیه، این است که اغلب نیروگاه های ترکیه از نوع حرارتی و وابسته به سوخت و منابع نفتی وارداتی هستند و کاهش نرخ لیره در برابر دلار، هر سال چندین بار، برق را برای شهروندان ترکیه، گران و گران تر می کند.

ترکیه در چند سال گذشته، در حوزه های برق خورشیدی و باد، سرمایه گذاری هایی انجام داده اما هنوز به شکل جدی بر کاهش هزینه ها تاثیر نگذاشته، اما حالا امیدوار است که به کمک سرمایه گذارهای اماراتی، از این وضعیت نجات پیدا کند.

در جریان سفر اردوغان به امارات و امضای قراردادهایی به ارزش ۵۰.۷ میلیارد دلار، موضوع انرژی نیز در اولویت قرار گرفت و معلوم شد که حدود ۳۰ میلیارد دلار از این قراردادها در زمینه انرژی است.

بر اساس توافق های صورت گرفته بین آنکارا و ابوظبی، نیروگاه های بادی و خورشیدی فراساحلی در ترکیه ساخته خواهند شد. همچنین اعلام شده که قرار است مجموع سرمایه گذاری های مستقیم کشورهای حاشیه خلیج فارس در ترکیه به ۱۰۰ میلیارد دلار برسد.

سرمایه‌گذاری ‌های تولید هیدروژن در نیروگاه‌های بادی فراساحلی، نیروگاه‌های خورشیدی و نیروگاه‌های حرارتی ترکیه در دوره آتی، مستقیماً توسط امارات انجام خواهد شد. بر اساس اطلاعات به دست آمده، در چارچوب توافقات، امارات متحده عربی یا با سرمایه گذاری در ترکیه شریک می شود یا مستقیماً پروژه را تامین مالی می کند یا خود پروژه را با زیرساخت های فنی از ابتدا تا انتها بر عهده می گیرد.

در این بین، معلوم شده است که ترکیه برای پروژه هایی که باید در محدوده همه توافقات انجام شوند، با نرخ های متفاوت بر اساس پروژه، شرط استخدام نیروی بومی و ملاحظات محلی را اعمال می کند. به این ترتیب، سرمایه‌گذاری ‌های آتی در چارچوب توافق ‌نامه ‌ها با کشورهای خلیج‌ فارس باعث ورود پول گرم به ترکیه، افزایش اشتغال و ایجاد مشاغل جدید، رفع مشکل ارز و افزایش دانش فنی و ظرفیت انرژی ترکیه می ‌شود.

اگرچه اشاره می شود که مدت زمانی که می توان نتایج ملموس همکاری را در آن مشاهده کرد بسته به مساحت و اندازه پروژه ها متفاوت خواهد بود، اما گفته می شود که احتمالاً اولین سرمایه گذاری ها در سال ۲۰۲۳ آغاز می شوند.

البته ورود سرمایه امارات به بخش انرژی، بدون چالش و دست انداز نیست. مقامات مسئول در ترکیه، به این اشاره کرده اند که بزرگترین مشکل پیش روی آنها، آماده سازی زیرساخت های لازم برای سرمایه گذاری کشورهای حاشیه خلیج فارس است و یک تیم ویژه، مقدمات کار را دنبال می کند.

پیش بینی شده در آینده نزدیک، علاوه بر امارات متحده عربی، قطر نیز در بخش انرژی ترکیه، سرمایه گذاری های کلان انجام دهد. جالب اینجاست که دولت اردوغان، با نگاهی بلند پروازانه، به دنبال این است که علاوه بر تامین برق مورد نیاز داخل در هر دو بخش مسکونی و صنعتی، صاحب یک سهم مازاد قابل توجه شود که بتواند آن را به عراق صادر کند و از این طریق، درآمد کلانی به دست بیاورد.

انتظار می رود ظرفیت انرژی خورشیدی ترکیه با بیش از ۴۰ گیگاوات پتانسیل، انرژی بادی فراساحلی با افزایش ۵۰۰ درصدی تا سال ۲۰۳۵ به ۵۲.۹ گیگاوات برسد. بر اساس استراتژی ملی هیدروژن که توسط وزارت انرژی و منابع طبیعی ترکیه در ژانویه ۲۰۲۳ منتشر شد، ترکیه در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ میلادی، ظرفیت تولید هیدروژن را به ۲ گیگاوات (GW) برساند و در فاز بعدی به ۵ گیگاوات تا سال ۲۰۳۵ و تا سال ۲۰۵۳ میلادی به ۷۰ گیگاوات برسد.

ترکیه و چالش در بخش انرژی و سوخت

ترکیه یکی از کشورهای منطقه است که در چند سال اخیر، بیشترین بها را به انرژی های تجدیدپذیر و پاک داده و مبالغ کلانی را صرف تحقیق و سرمایه گذاری در بخش تحقیق و تولید انرژی های خورشیدی و بادی کرده است.

با این حال، این کشور هنوز هم در حوزه انرژی، سوخت و حامل های انرژی با مشکلات مهمی روبرو است. از جمله این که یکی از بی کیفیت ترین زغال سنگ های جهان در ترکیه استخراج می شود که دارای آلودگی بسیار و انرژی ناچیز است و دولت هنوز هم نتوانسته استفاده از این زغال سنگ را ممنوع کند.

نکته بعدی این است که با وجود تبلیغات حزبی و سیاسی گسترده، هنوز هم استخراج گاز از میادین طبیعی کشف شده در منطقه دریای سیاه، نتوانسته وارد چرخه مصرف و تولید شود و به خاطر هزینه های کلانی که صرف واردات نفت و گاز می شود، قیمت تمام شده تولید تمام کالاها در ترکیه بالا و دستمزد نیروی انسانی، در حد ناچیزی است.  

در ۳ سال گذشته، دولت اردوغان بارها ادعا کرده که با تولید خودرو ملی برقی، رفته رفته نیاز به بنزین را کاهش می دهد. با توجه به قیمت بالای بنزین در ترکیه (۳۷ لیره برای هر لیتر)، تبلیغ برای خودرو برقی، توانست توجه مردم را جلب کند. اما حالا مشخص شده که اولاً قیمت تمام شده خود خودروهای برقی تولید شده در ترکیه، حتی از مشابه خارجی نیز بالاتر است و شهروندان عادی نمی توانند آن را بخرند. دوم این که در تولید باطری این خودروها از چین کمک گرفته شده و زیرساخت های لازم برای ایجاد ایستگاه های شارژ نیز در نظر گرفته نشده است.

حال باید دید طی ۳ سال آتی، ترکیه به کمک سرمایه گذاران اماراتی و قطری، تا چه اندازه می تواند در حوزه انرژی و سوخت، هزینه های خود را کاهش دهد.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: ترکیه امارات سرمایه گذاری ها ۳۰ میلیارد دلار بخش انرژی هزینه ها بر اساس تا سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۵۵۹۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایتخت گل در انتظار فناوری نوین/مکان‌یابی غلط به مشکلات دامن زد

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: اگرچه زمستان سال ۱۴۰۲ با کمترین چالش در زمینه تأمین گاز همراه بود اما با توجه به تجربه زمستان ۱۴۰۱، ناترازی در تأمین گاز، تولید در واحدهای صنعتی را با چالش مواجه می‌کند ولی این معضل تنها مختص کارخانه‌ها نیست.

مجموعه‌هایی همچون تولیدکنندگان گل نیز از واحدهایی هستند که در صورت قطع گاز، آسیب‌های جدی و چه بسا جبران‌ناپذیری خواهند دید. حالا که فصل سرما را پشت سر گذاشته‌ایم زمان آن است تا با بهبود و به روز رسانی سیستم‌های گرمایش گلخانه‌ها، زمستانی بدون مشکل پیش روی گلخانه داران محلاتی باشد.

گلکاران محلاتی می‌گویند در صورت قطع گاز، چون هیچ سیستم یا ماده جایگزینی مانند چوب، زغال‌سنگ، گازوئیل یا نفت نداریم، تمام محصول ما نابود می‌شود. در حال حاضر، تجهیزات گرمایشی بیشتر گلخانه‌ها به صورت مشترک با برق و گاز کار می‌کند و در صورت قطع هر کدام از اینها، سیستم گرمایشی از کار می‌افتد.

سیستم‌های گرمایشی دیگری وجود دارد که تماماً برقی است و گرمای ایجاد شده توسط المنت‌ها با استفاده از فن، در گلخانه منتشر می‌شود، اما برای گلخانه‌های در اندازه بزرگ جوابگو نیست و به همین دلیل تعدادی از گلخانه‌هایی که از این سیستم استفاده می‌کردند، به سمت روش‌های دیگر روی آوردند.

گازوئیل، سوختی که سر ناسازگاری داشت

یکی از گلکاران درباره سهمیه گازوئیل به خبرنگار مهر گفت: از آنجا که سهمیه گازوئیل هم نداریم، نمی‌توانیم از مواد جایگزین برای گرمایش استفاده کنیم البته در گذشته هم در تأمین گازوئیل با مشکل مواجه بودیم.

محمدی افزود: در گذشته که از گازوئیل برای گرم کردن گلخانه‌ها استفاده می‌کردیم، آن را با نفت ترکیب کرده و از ابزاری به نام «کله‌فر یا بوقی» برای گرمایش استفاده و در سرمای شدید، گازوئیل یخ میزد و عملاً گرمایش متوقف می‌شد. انتشار دود گازوئیل نیز موجب نابودی گل، به ویژه سرگل (شاخه‌های تازه روییده گل) و زرد شدن برگ گل می‌شد.

وی بیان کرد: نگاه علمی‌تر به تأمین انرژی و بهره‌وری آن می‌تواند علاوه بر حل مشکلات موجود، هزینه‌های جاری گلخانه‌دارها را نیز کاهش دهد و استفاده از تجربیات کشورهای دیگر و توجه به زیرساخت‌ها در کنار توجه به تکنولوژی‌های روز، گلخانه‌ها را از بحران‌های احتمالی انرژی مصون می‌دارد.

مکان‌یابی مناسب، پیش‌نیاز صرفه‌جویی در مصرف انرژی

رئیس انجمن گل و گیاهان زینتی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: سیستم‌های گرمایشی گلخانه‌ها از چند نظر قابل بررسی است، آنچه که در کشور ما رعایت نشده، مکان‌یابی نادرست گلخانه‌ها است و در واقع مکان‌یابی گلخانه‌ها بر اساس شعار و سیاست‌زدگی بوده است و نقشه پراکنش گلخانه‌ها در ایران را مشاهده کنیم و تقریباً در هر جای ایران یک شهرک یا مجتمع گلخانه‌ای احداث شده است.

محمدرضا شفیعی افزود: ایران دارای تنوع آب و هوایی و اقلیمی است و جزو چند کشور جهان از این نظر است، گلخانه‌ها باید در نقاطی احداث شود که شرایط مناسبی برای تولید گلخانه‌ای دارند.

وی اظهار کرد: حدود ۱۴ سال پیش، پژوهش مشترکی با معاونت باغبانی وزارت جهاد کشاورزی به منظور ارزیابی ۱۴۸ شهرک گلخانه‌ای ایران انجام دادیم و در این پژوهش که بر اساس مدل تاپسیس (Topsis) انجام شد، ۱۹ شاخص مختلف در این ۱۴۸ شهرک بررسی شد که بر اساس این پژوهش، یک شهرک گلخانه‌ای در چهارمحال و بختیاری رتبه اول را به دست آورد و محلات در جایگاه دوم قرار گرفت.

وی ادامه داد: نتایج پژوهش نشان داد بسیاری از شهرک‌های گلخانه‌ای از نظر پارامترهای اقلیمی مانند دمای حداقل مطلق، شدت تابش و تعداد شب‌های یخبندان در جای مناسب احداث نشده بودند که اتفاق خوبی نیست زمانی که گلخانه در مناطق سردسیر احداث می‌شود، مصرف سوخت آن نسبت به جای مناسب تا سه برابر بیشتر است که این اشکال بزرگی است در حالی که در کشورهای دیگر اینگونه نیست.

ایرانیزه کردن، راه حلی در دسترس

عضو هیأت علمی پژوهشکده گل و گیاهان زینتی محلات اظهار کرد: در بحث سیستم‌های گرمایشی، سیستم‌هایی با راندمان بالا وجود دارد که بهترین آنها سیستم حرارت مرکزی است که اکثر گلخانه‌های اروپا مانند هلند و بلژیک، از این سیستم استفاده می‌کنند و باید اذعان که این سیستم شبیه شوفاژ عمل می‌کند به این شکل که یک لایه لوله‌کشی آب گرم در روی سطح زمین و برای گل‌های گرمادوست، یک لایه هم زیر سقف گلخانه تعبیه شده است.

وی گفت: در این سیستم، مصرف انرژی خیلی کم و راندمان بالاست، اما اشکالی که این روش دارد این است که هزینه اولیه راه‌اندازی آن بالاست و در شرایط کنونی امکان پیاده‌سازی این سیستم در گلخانه‌های ایران ممکن نیست هر چند سیستم‌های شبهه حرارت مرکزی در برخی گلخانه‌های محلات پیاده شده است و به جای لوله کشی، از لوله‌های پلی‌اتیلن و شیلنگ در زیر سطح زمین استفاده کرده‌اند و هزینه این سیستم شبیه‌سازی‌شده خیلی بالا نیست و می‌توان به آن فکر کرد.

وی افزود: سیستم‌های گرمایشی سابق، یکنواختی گرما را هم نداشت و می‌توان گفت که مصرف گاز با استفاده از سیستم‌های جدید، یک سوم تا یک چهارم کاهش پیدا کرده است البته هزینه سیستم‌ها نیز بالاست و اگر برای گلخانه‌دارها تسهیلاتی در نظر گرفته شود، می‌توانند تجهیزات خود را به روز کند.

شفیعی ادامه داد: توجه به الگوی کشت می‌تواند کمک زیادی کند و این مهم درصد مورد توجه ویژه حوزه که گل و گیاه تنوع بسیار زیادی وجود دارد و اکنون بیش از ۱۰۰۰ گونه و رقم گل به صورت اقتصادی در حال تولید است و گونه‌های متناسب با هر منطقه کشت شود، مصرف انرژی کاهش می‌یابد.

وی افزود: سیستم‌های برقی، گازی و انرژی تابشی وجود دارد که حتی نمونه‌های آن با کابل‌های حرارتی در پژوهشکده گل و گیاه پیاده شد اما خیلی زود دچار مشکل شد و تداوم استفاده از آنها ممکن نشد.

شفیعی گفت: گلخانه‌های خورشیدی در چین وجود دارند که از گرمای خورشید در طول روز استفاده می‌کنند و شب‌ها پوشش عایقی مانند پشم شیشه یا پتو روی گلخانه کشیده می‌شود و این گلخانه‌ها مصرف سوخت ندارد، چنین سیستم‌هایی را می‌توان در برخی نقاط ایران پیاده کرد.

وی تصریح کرد: برای برخی از مناطق می‌توان روی سیستم‌های زمین‌گرمایی فکر کرد که مدل‌هایی هم از آن توسط برخی شرکت‌ها در ایران ابداع و پیاده‌سازی شده است و باید گفت در این روش، کانال‌هایی در زیر زمین به منظور خنک کردن در تابستان و گرم کردن در زمستان حفر شده و در این کانال‌ها فن تعبیه می‌شود و در ۳ الی ۴ متر زیر زمین، زمستان‌ها هوا گرم و در تابستان‌ها هوا سرد است همچنین رطوبت زمین در فصل گرما باعث انتقال دمای خنک به داخل گلخانه می‌شود.

وقتی زمین گرمابخش گلخانه می‌شود

رئیس انجمن علمی گل و گیاهان کشور گفت: در نقاطی مانند محلات که ژئوترمال یا انرژی زمین گرمایی بالا است، می‌تواند از گرمای زمین استفاده کرد و ما تلاش کردیم به جای استفاده از کانال زمینی، از دمای کانال قنات‌ها استفاده شود.

شفیعی ادامه داد: در یکی از گلخانه‌های پژوهشکده این روش پیاده شد و از یک حلقه چاه برای این کار آن هم بدون فن استفاده کردیم که در تابستان هوای مرطوب و خنک و در زمستان هوای گرم را به گلخانه تزریق می‌کرد از این دست کارها می‌توان برای کاهش مصرف انرژی در گلخانه‌ها استفاده کرد.

شفیعی گفت: پوشش عمده گلخانه‌ها در دنیا پلی‌اتیلن و پلاستیک است اما شیشه و پلی‌کربنات نیز استفاده می‌شود و به نظر می‌رسد با توجه به شرایط کشور و با هزینه‌های جاری، پلی اتیلن بهترین گزینه است و این مهم مورد توجه است پرت حرارتی گلخانه‌های سنتی بسیار بالاست. دوجداره بودن دیواره و سقف گلخانه‌ها کمک بسیاری به کاهش مصرف سوخت می‌کند.

وی اظهار کرد: اگرچه این مدل دوجداره بودن دیوار و سقف گلخانه‌ها در ایران و محلات هم وجود دارد اما عموماً به شکل استاندارد نیست زیرا فاصله زیادی بین دو جداره وجود دارد و درحالیکه باید فاصله بین ۲ و نیم الی ۱۰ سانتی متر باشد، اما در اینجا بعضاً فاصله به ۱ یا ۲ متر می‌رسد.

وی با بیان اینکه این فاصله باعث می‌شود هوای روی سطح داخلی گرم شده و جریان هوا بین دو لایه برقرار شود، گفت: هوای زیر لایه دوم (بالایی) سرد شده و هوای سرد به پایین حرکت می‌کند و این مساله باعث کاهش دمای گلخانه‌ها و هدر رفت انرژی می‌شود اما وقتی فاصله بین ۲ الی ۱۰ سانتی متر باشد، این جریان هوا برقرار نمی‌شود و مانند یک لایه عایق عمل خواهد کرد.

اگرچه بخشی از مشکلات گلخانه داران محلات را در فصل زمستان در حوزه مسائل گرمایشی درگیر می‌کند، به خود تولیدکنندگان به واسطه عدم پیش‌بینی درست اتفاقات آینده توسط آنها برمی‌گردد، اما این مساله نافی وظیفه مسؤولان برای حمایت از گل‌کاران نیست، چرا که در صورت آسیب دیدن این صنعت، علاوه بر بیکاری کارگران و وارد شدن آسیب‌های فراوان اقتصادی به منطقه، یکی از پایه‌های لرزان صنعت گردشگری محلات نیز فرو خواهد ریخت که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای استان و کشور داشته باشد.

کد خبر 6083387